فرسودگی شغلی و عوامل پیش بین آن

مقدمه: بخش عمده هر جامعه را جمعیت شاغل تشکیل می دهد که در سازمان های مختلف اشتغال دارند و با توجه به جو سازمان، نوع شغل و وظایف آنها با مسایلی رو به رو هستند. یکی از مسائلی که منابع انسانی را تهدید می کند، سندرم فرسودگی است. هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی در ارتباط با متغیرهای پیش آیند و پیامدی فرسودگی بود. روش بررسی: جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کارکنان دیپلم به بالای شرکت فولاد مبارکه اصفهان است که 7580 نفر بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش طبقه ای نسبتی بود که از نواحی مختلف شرکت با توجه به نسبت افراد در جامعه 273 شاغل انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های فرسودگی شغلی، استرس شغلی، رضایت شغلی، تعهد سازمانی، تمایل ترک شغل و متغیرهای دموگرافیکی بود. داده ها نیز با استفاده از نرم افزار amos18 و روش مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در مدل پیشنهادی، استرس به صورت معناداری فرسودگی شغلی را پیش بینی می کند و فرسودگی شغلی نیز با متغیرهای پیامدی روابط معناداری نشان می دهد. شاخص های برازش مدل نیز نسبتاً قابل قبول بودند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که استرس پیش بین فرسودگی است و فرسودگی نیز با تعهد سازمانی، رضایت شغلی و تمایل ترک شغل رابطه معناداری دارد.